Türkiye İşçi Partisi (TİP) Genel Başkanı Erkan Baş, “Bana ‘Neden bu kadar öfkelisin?’ diyorlar. Bunlar belediye başkanlığını kazandığında ben lise öğrencisiydim. Başbakan olduğunda üniversite öğrencisiydim, artık kızım ortaokul öğrencisi. Benim gençliğimi yediler, memleketimi yediler; o yüzden bu kadar öfkeliyim. Lakin daha kıymetlisi, ben çocuğumun, torunumun geleceğini yedirmeyeceğim” dedi.
TİP Genel Başkanı ve İstanbul Milletvekili Erkan Baş, dün Muğla’da Halk Buluşması’na katıldı. Menteşe’de, Gazi Mustafa Kemal Atatürk Kültürü’nde düzenlenen aktiflikte konuşan Baş, şunları söyledi:
“Bu toplantıların maksadı bizim, dostlarımızla ne yapabiliriz, neyi nasıl yapmalıyız bunları konuşmamız lazım. Biz burada bu kürsü de üretici köylülerin konuşmasını istiyoruz. Fabrikada, hizmet bölümünde çalışan çalışanların konuşmasını istiyoruz. Ekoloji gayretine, bayan çabasına önderlik yapan arkadaşlarımızın konuşmasını istiyoruz. Biz Türkiye’yi bunların yönetmesini istiyoruz. Siyaseti bunun için yapıyoruz.
“Bizim kurtulmamız gereken ‘biz kurtaracağız’ diyen siyasetçilerdir”
Bu siyaset neden mesela bize yıllardır şöyle anlatılıyor: ‘Bu bu türlü uzmanlık işi, acayip üstün yetenekleri olan, her şeyi yapan amcalar dayılar var, onlar her şeyi biliyor her şeyi onlar yapacaklar. Biz de onları 4-5 yıl alkışlayacağız, sandıkta oy vereceğiz sonra döneceğiz konutumuza oturacağız.’
Türkiye Personel Partisi’nin varlık münasebeti, bu siyaset sistemini değiştirmek. Tam bilakis emeği ile alın teriyle yaşayan, onların sıradan beşerler dediği, bizim olağan beşerler dediğimiz, sen, ben, hepimiz.
Biz siyaset yapmadığımız sürece bu memlekette hiçbir şey değişmez. Bizim kurtulmamız gereken, ‘Biz kurtaracağız’ diyen siyasetçilerdir. Kim size, ‘Sizi ben kurtaracağım’ diyorsa, palavra söylüyor. Biz bu siyaset stilini reddediyoruz. Biz, bize yalnızca seçmen siyaseti yapan, yalnızca seyirci muamelesi yapan siyaset biçimini, bu siyaset anlayışını reddediyoruz. Biz, bu memleketin yüzde 99’unu oluşturan insanların direkt siyaset yapabilmesinin bir muhtaçlık olmanın ötesinde bir mecburilik olduğuna inandığımız için memlekette bilmem kaç parti varken bir de Türkiye Personel Partisi’ni kurma gereksinimini hissettik.
Şu 20 yıllık AKP iktidarında ben üniversite öğrencisiydim bunları iktidara geldiğinde. Kapı, kapı geziyorduk. Bu iktidarın ne kadar tehlikeli olduğunu anlatmaya çalışıyorduk. O gün ablalarım, ağabeylerim, teyzelerim, ‘çok gördük evladım biz bu türlü iktidarları bunlar da gelip geçer’ diyorlardı. Teyze diyordum, ‘bunlar şeriatçı, bunlar yobaz, memleketi mahvedecekler, cumhuriyeti alaşağı edecekler’ ‘Panik yapma, bu ülke de Türk Silahlı Kuvvetleri var. Hududu aşarlarsa alarm verir sen derslerine devam et’ diyorlardı. Ben bunları dinledim, hepiniz dinlemişsinizdir. Ne oldu arkadaşlar? O bizi kurtaracağını söyleyen Türk Silahlı Kuvvetleri çeşitli tarikatların, cemaatlerin birbiriyle savaştığı yer haline geldi. ‘Merak etme hududu geçerse Anayasa Mahkemesi kapatır’ dediler. Dünyada öbür bir örneği yok, Anayasa Mahkemesi’nin bu parti hakkında ‘şeriatçı faaliyetin odağıdır’ diye karar verdi. Türkiye’yi şu anda resmen şeriatçı faaliyetin odağı olan parti yönetiyor.
“Biz ne vakit bir ortaya gelsek saraydakilerin ayakları titriyor”
Saraydaki şahıs Anayasa Mahkemesi kapatma davası açtığında mı korkmuştur, Seyahat direnişi günlerinde mi korkmuştur? E muhtıradan mı daha çok korkmuştur, İnhisar emekçileri Ankara’ya çadır kurduğunda mı daha çok korkmuştur? İşin özü şu, biz ne vakit bir ortaya gelsek saraydakilerin ayakları titriyor. Benim iddiam seçim 16 Nisan da olacak. En berbat ihtimalle 18 Haziran. Seçime ya 120 gün var ya 150 gün var ya da 170 gün var. Seçime ya 2 bin 800 saat var 3 bin 600 saat var ya da 4 bin saat var. Bu iktidar kaybetti, problem şu biz kazanabilecek miyiz? Şayet bugünden başlarsak önümüzdeki şu 3 bin 600 saati, dakikasına bile değer vererek geçirirsek bu iş bitecek.
“Benim gençliğimi yediler”
Bana ‘Neden bu kadar öfkelisin?’ diyorlar. Bunlar belediye başkanlığını kazandığında ben lise öğrencisiydim. Başbakan olduğunda üniversite öğrencisiydim, artık kızım ortaokul öğrencisi. Ben kendi gençliğimi iktidara kaybettim. 15 yaşından bu yana, 27 yıldır bu gayretin içindeyim. Ömrümün çok büyük bir kısmı, bu iktidara karşı geçti. Benim gençliğimi yediler, memleketimi yediler. O yüzden bu kadar öfkeliyim lakin daha kıymetlisi, ben çocuğumun, torunumun geleceğini yedirmeyeceğim.” (ANKA)